Het tweede artikel ging over ergernis rond UPC en andere hulpverlenende bedrijven en instanties. Over hoe je nooit goed wordt geholpen over de telefoon, van het kastje naar de muur wordt gestuurd en vervolgens nog niet veel wijzer bent..
Tekst van Herman Vuijsje, socioloog en journalist. "Ik wil niet langer een stopwatchklant zijn, ik wil een persoonlijke accountmanager".
Ook in de particuliere dienstensector is deze combinatie van deelneming en afwentelen tegenwoordig schering en inslag, zoals iedereen weet die weleens een probleem met zijn telefoon- of kabelmaatschappij heeft gehad. Een half jaar geleden was het mijn beurt: plotseling sprong mijn tv-scherm op grijs, waarna de gekmakende belegering van het UPC-bastion een aanvang kon nemen. UPC, de Amsterdamse provider van kabel-tv, maar niet heus. Terugbellen? Doen we niet, meneer. Doorverbinden met de montageafdeling? Kan niet meneer, is een andere firma. Het telefoonnummer van de monteur? Nee meneer – privacy....
1 opmerking:
ik loop 4 dagen p.w. al langs je atelier, gewoon omdat ik postbzorger ben en dit een van mijn vaste wijken is. Nieuwsgierig geoworden naar je activiteiten bekeek ik je blog, leuke tekeningen! Heel sprekend!
Een reactie posten